1. Materiaalgebaseerde bescherming
1) Vezelmaterialen (bijv. Kevlar en ultrahoogmoleculair polyethyleen): Deze materialen bestaan uit lange, sterke vezels. Wanneer een kogel inslaat, werken de vezels om de energie van de kogel te verspreiden. De kogel probeert zich door de vezellagen heen te dringen, maar de vezels rekken uit en vervormen, waardoor de kinetische energie van de kogel wordt geabsorbeerd. Hoe meer lagen van deze vezelmaterialen er zijn, hoe meer energie er kan worden geabsorbeerd en hoe groter de kans dat de kogel stopt.
2) Keramische materialen: Sommige kogelwerende schilden gebruiken keramische inzetstukken. Keramiek is een zeer hard materiaal. Wanneer een kogel een keramisch schild raakt, verbrijzelt het harde keramische oppervlak de kogel en breekt deze in kleinere stukken. Dit vermindert de kinetische energie van de kogel, en de resterende energie wordt vervolgens geabsorbeerd door de onderliggende lagen van het schild, zoals vezelachtige materialen of een achterplaat.
3) Staal en metaallegeringen: Kogelwerende schilden op basis van metaal zijn afhankelijk van de taaiheid en dichtheid van het metaal. Wanneer een kogel het metaal raakt, vervormt het metaal en absorbeert het de energie van de kogel. De dikte en het type metaal bepalen hoe effectief het schild is in het stoppen van verschillende soorten kogels. Dikkere en sterkere metalen kunnen kogels met een hogere snelheid en met meer kracht weerstaan.
2. Structureel ontwerp voor bescherming
1) Gebogen vormen: Veel kogelwerende schilden hebben een gebogen vorm. Dit ontwerp helpt kogels af te weren. Wanneer een kogel een gebogen oppervlak raakt, wordt de kogel niet rechtstreeks geraakt en al zijn energie in een geconcentreerd gebied overgebracht, maar van richting veranderd. De gebogen vorm verdeelt de kracht van de impact over een groter deel van het schild, waardoor de kans op penetratie afneemt.
2) Meerlaagse constructie: De meeste kogelwerende schilden bestaan uit meerdere lagen. In deze lagen worden verschillende materialen gecombineerd om de bescherming te optimaliseren. Een typisch schild kan bijvoorbeeld een buitenlaag hebben van een hard, slijtvast materiaal (zoals een dunne laag metaal of een taai polymeer), gevolgd door lagen vezelachtig materiaal voor energieabsorptie, en ten slotte een ruglaag om afbrokkeling (kleine fragmenten van het schildmateriaal die afbreken en secundaire verwondingen veroorzaken) te voorkomen en de resterende energie van de kogel verder te verdelen.
Plaatsingstijd: 16-04-2025